درد و دل |
||
|
سهم من اززندگی خدائیست به بزرگی هرانچه که دیده ام! راه رابازمیکندبرای برداشتن قدمهایی پوچ...!!! میدانم دوستم دارد!اگرصددفعه برگردم مراخواهدپذیرفت... زیراامیدبه تکراراشتباهات من ندارد. پس توهم مراباورکن! درزندگی من تکرارنمیشوی!!! |
||
دوستان عاشق تنها |
|
|
دوستان عاشق |
|
|
وضعیت من در یاهو |
|
|
آمار وب |
|
كاربران آنلاين:
تعداد بازديدها: RSS |
طراح قالب: |
| نازترین قالب های وبلاگ |
موزیک و سایر امکانات |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Alternative content | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:|
|
||
|
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 7:5 | ||
|
|
||
|
خیلی حــــــــرف هست...
که تــــــــو هرروز در گــــــــلویت...
بغــــــــض کشنده ای احســــــــاس کنی...
بــــــــرای کسی که...
بدانی...حتی یک بار در عمــــــــرش...
به خــــــــاطر تــــــــو...
بغض هــــــــم نکــــــــرده است
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 20:47 | ||
|
|
||
|
ماهی ها چقدر اشتباه می کنند! قلاب علامت کدامین سوال است که بدان پاسخ می دهند؟ آزمون زندگی ما پر از قلاب هاییست که وقتی اسیر طعمه اش می شویم تازه می فهمیم ماهی ها بی تقصیرند! حسد، کینه، خشم، لذت، غرور، انزجار، انتقام، ترس، شهوت... من اسیر کدامین طعمه شدم؟ خداوندا! دانشی عطا فرما تا از کنار این قلاب ها بگذرم که شاید دگر فرصتی برای برگشتن به پاکی دریا نباشد.
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 17:47 | ||
|
|
||
|
مرد باش
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 17:9 | ||
|
|
||
|
دیشب از سکوت و تنهایی
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 9:5 | ||
|
|
||
|
حرف دلت راامروزبزن!
اگرامروز گفتی...
اسمش"حرف دل"است
اگرنگفتی...
فردامیشود"درددل"
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 7:3 | ||
|
|
||
شنیدم وقتی که می رفتی ، رد پایت را پاک می کردی !
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 13:28 | ||
|
|
||
|
ماهایی که دیگه نه از اومدن کسی ذوق زده میشیم
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 12:27 | ||
|
|
||
|
باد سردی امــــــــد و تکه کاغذی را با خود اورد
روی کاغــــــــذ نوشته شده بـــــود
"من تو را از یاد برده ام"
نکنه آن کاغذ تکه ای از دفتر خاطرات تو باشد
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 7:12 | ||
|
|
||
|
اینکه باید فراموشت میکردم را فراموش کردم... تو تکراری ترین حضور روزگار منی و من عجیب به بودن تو ... از آن سوی فاصله ها خو گرفته ام
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 7:8 | ||
|
|
||
|
ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 7:7 | ||
|
|
||
|
بگذار نا تمام ، خدا حافظی کنم
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 1:5 | ||
|
|
||
|
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 19:36 | ||
|
|
||
|
می دانی
یک وقت هایی باید
روی یک تکه کاغذ بنویسی
تـعطیــل است
و بچسبانی پشت شیشه ی افـکارت...
باید به خودت استراحت بدهی
دست هایت را زیر سرت بگذاری
به آسمان خیره شوی
و بی خیال ســوت بزنی
و بخنــدی به تمام افـکاری که
پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند
آن وقت با خودت بگویـی
بگذار منتـظـر بمانند...
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 20:32 | ||
|
|
||
|
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 21:39 | ||
|
|
||
|
دیــگـر هـوایِ بــرگــردانـدنـت را نــدارم . . .
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 20:53 | ||
|
|
||
|
یکی میپرسد اندوه تو از چیست سبب ساز سکوت مبهمت کیست برایش صادقانه مینویسم
برای آنکه باید باشد و نیست
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 7:27 | ||
|
|
||
|
اگه دلت گرفته .... اگه احساس تنهایی میكنی.... اگه خالی دستات..... اگه فكر میكنی تمام درای دنیا به روت بسته شده... اگه احساس میكنی هیچ كس نیست تا به درد دلات گوش كنه.... واگه دوست داری احساس واقعی عشق رو بدونی بدون همه ی اینا فقط یه فكر ویه احساسه خدا هم تنهاست"اما عاشق ودیوانه ی معشوق فقط اینو بدون خدا به اندازه ی تمام تنهایی آدما تنهاست اما اونم منتظر ماست تا بهش سر بزنیم وبهش فكر كنیم همون طور كه اون در تمام تنهایی ها وغصه های دنیا با ماست هروقت دلت پراز غصه های دنیا شدبدون خدا یه گوشه داره به حرفات گوش میده ومنتظره تا براش درددل كنی واونو احساس كنی
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 7:13 | ||
|
|
||
|
کمي عوض شدم؛
ديريست از خداحافظي ها غمگين نميشوم ؛
به کسي تکيه نميکنم .؛
از کسي انتظار محبت ندارم ؛
خودم بوسه ميزنم بر دستانم ؛
سر به زانو هايم ميگذارم و سنگ صبور خودم ميشوم...
چقدر بزرگ شدم يک شبه
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 18:4 | ||
|
|
||
|
خاطراتت،
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 17:2 | ||
|
|
||
|
لیلی بنشین خاطره ها را رو کن، لب وا کن و با واژه بزن جادو کن لیلی تو بگو،حرف بزن،نوبت توست، بعد از من و جان کندن من نوبت توست لیلی مگذار از دَم خود دود شوم، لیلی مپسند این همه نابود شوم لیلی بنشین، سینه و سر آوردم، مجنونم و خوناب جگر آوردم مجنونم و خون در دهنم می رقصد، دستان جنون در دهنم می رقصد مجنون تو هستم که فقط گوش کنی، بگذاری ام و باز فراموش کنی دیوانه تر از من چه کسی هست،کجاست، یک عاشق این گونه از این دست کجاست تا اخم کنی دست به خنجر بزند، پلکی بزنی به سیم آخر یزند تا بغض کنی،درهم و بیچاره شود، تا آه کشی،بند دلش پاره شود ای شعله به تن،خواهر نمرود بگو، دیوانه تر از من چه کسی بود،بگو آتش بزن این قافیه ها سوختنی ست، این شعر پُر از داغ تو آتش زدنی ست ابیات روانی شده را دور بریز، این درد جهانی شده را دور بریز من را بگذار عشق زمین گیر کند، این زخم سراسیمه مرا پیر کند این پچ پچه ها چیست،رهایم بکنید، مردم خبری نیست،رهایم بکنید من را بگذارید که پامال شود، بازیچه ی اطفال کهنسال شود من را بگذارید به پایان برسد، شاید لَت و پارَم به خیابان برسد من را بگذارید بمیرد،به درَک، اصلا برود ایدز بگیرد،به درَک من شاهد نابودی دنیای منم، باید بروم دست به کاری بزنم حرفت همه جا هست،چه باید بکنم، با این همه بن بست چه باید بکنم لیلی تو ندیدی که چه با من کردند، مردم چه بلاها به سَرم آوردند من عشق شدم،مرا نمی فهمیدند، در شهر خودم مرا نمی فهمیدند این دغدغه را تاب نمی آوردند، گاهی همگی مسخره ام می کردند بعد از تو به دنیای دلم خندیدند، مردم به سراپای دلم خندیدند در وادی من چشم چرانی کردند، در صحن حَرم تکه پرانی کردند در خانه ی من عشق خدایی می کرد، بانوی هنر، هنرنمایی می کرد من زیستنم قصه ی مردم شده است، یک تو، وسط زندگیم گم شده است اوضاع خراب است،مراعات کنید، ته مانده ی آب است،مراعات کنید از خاطره ها شکر گذارم، بروید، مال خودتان دار و ندارم، بروید لیلی تو ندیدی که چه با من کردند، مردم چه بلاها به سرم آوردند من از به جهان آمدنم دلگیرم، آماده کنید جوخه را، می میرم در آینه یک مرد شکسته ست هنوز، مرد است که از پا ننشسته ست هنوز یک مرد که از چشم تو افتاد شکست، مرد است ولی خانه ات آباد، شکست در جاده ی خود یک سگ پاسوخته بود، لب بر لب و دندان به زبان دوخته بود بر مسند آوار اگر جغد منم، باید که در این فاجعه پرپر بزنم اما اگر این جغد به جایی برسد، دیوانه اگر به کدخدایی برسد ته مانده ی یک مرد اگر برگردد، صادق،سگ ولگرد اگر برگردد معشوق اگر زهر مهیا بکند، داوود نباشد که دری وا بکند این خاطره ی پیر به هم می ریزد، آرامش تصویر به هم می ریزد ای روح مرا تا به کجا می بری ام، دیوانه ی این سراب خاکستری ام می سوزم و می میرم و جان می گیرم، با این همه هر بار زبان می گیرم در خانه ی من پنجره ها می میرند، بر زیر و بم باغ، قلم می گیرند این پنجره تصویر خیالی دارد، در خانه ی من مرگ توالی دارد در خانه ی من سقف فرو ریختنی ست، آغاز نکن،این اَلَک آویختنی ست بعد از تو جهان دگری ساخته ام، آتش به دهان خانه انداخته ام بعد از تو خدا خانه نشینم نکند، دستان دعا بدتر از اینم نکند من پای بدی های خودم می مانم، من پای بدی های تو هم می مانم لیلی تو ندیدی که چه با من کردند، مردم چه بلاها به سرم آوردند آواره ی آن چشم سیاهت شده ام، بیچاره ی آن طرز نگاهت شده ام هر بار مرا می نگری می میرم، از کوچه ی ما می گذری، می میرم سوسو بزنی، شهر چراغان شده است، چرخی بزنی،آینه بندان شده است لب باز کنی،آتشی افروخته ای، حرفی بزنی،دهکده را سوخته ای بد نیست شبی سر به جنونم بزنی، گاهی سَرکی به آسمانم بزنی من را به گناه بی گناهی کشتی، بانوی شکار، اشتباهی کشتی بانوی شکار،دست کم می گیری، من جان دهم آهسته تو هم می میری از مرگ تو جز درد مگر می ماند، جز واژه ی برگرد مگر می ماند این ها همه کم لطفی دنیاست عزیز، این شهر مرا با تو نمی خواست عزیز دیوانه ام،از دست خودم سیر شدم، با هر کس همنام تو درگیر شدم ای تُف به جهان تا ابد غم بودن، ای مرگ بر این ساعت بی هم بودن یادش همه جا هست،خودش نوش شما، ای ننگ بر و مرگ بر آغوش شما شمشیر بر آن دست که بر گردنش است، لعنت به تنی که در کنار تنش است دست از شب و روز گریه بردار گلم، با پای خودم می روم این بار گلم
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 19:58 | ||
|
|
||
|
بیش از اینها ، آه ، آری
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 19:55 | ||
|
|
||
|
گاهی مرا یاد کن ...
من همانم که اگر ساعتی از من بی خبر بودی ....
آسمان را به زمین میدوختی
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 22:0 | ||
|
|
||
|
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 21:56 | ||
|
|
||
|
آی قصه قصه قصه نون و پنیر و پسته یک زن قد خمیده روی زمین نشسته یک زن قد خمیده یک زن دلشکسته که چادرش خاکیه روی زمین نشسته دست میندازه رو زانوش زانوشو هی میماله تند تند میگه یا علی درد میکشه میناله شکسته و تکیده صورت خیس و گلفام دست میکشه روی قبر,قبر شهید گمنام
|
||
|
[+]
نوشته شده توسط حجت در 19:25 | ||
